| Unicode is an industry standard whose goal is to provide the means by which text of all forms and languages can be encoded for use by computers through a single character set. |
یونیکد استانداردی صنعتی است که هدف آن ارائه وسیله‌ای است که متن در تمام اشکال و زبان‌ها را بتوان برای استفاده توسط کامپیوتر از طریق یک مجموعه کاراکتر کدگذاری کرد. |
| Originally, text-characters were represented in computers using byte-wide data: each printable character (and many non-printing, or "control" characters) were implemented using a single byte each, which allowed for 256 characters total. |
در ابتدا متن-کاراکتر‌ها در کامپیوتر با استفاده از داده یک بایتی نشان داده شد: هر یک از کاراکترهای قابل چاپ (و بسیاری از کاراکترهای غیر چاپی یا کاراکترهای "کنترل") با استفاده از یک بایت که امکان استفاده از مجموعا 256 کاراکتر را می‌داد پیاده‌سازی شد. |
| However, globalization has created a need for computers to be able to accommodate many different alphabets (and other writing systems) from around the world in an interchangeable way. |
اما جهانی شدن نیاز به کامپیوترهایی داشت که قادر به جایدادن الفباهای متفاوت زیاد (و سایر سیستم های نوشتن) در سراسر جهان به روشی قابل مبادله باشند. |
| The old encodings in use included ASCII or EBCDIC, but it was apparent that they were not capable of handling all the different characters and alphabets from around the world. |
رمزگذاری‌های قدیمی مورد استفاده شامل ASCII یا EBCDIC بودند، اما واضح بود که آنها قادر به اداره همه حروف و الفباهای مختلف در سراسر جهان نیستند. |
| The solution to this problem was to create a set of "wide" 16-bit characters that would theoretically be able to accommodate most international language characters. |
راه حل مساله ایجاد یک مجموعه از کاراکترهای 16 بیتی بود که به لحاظ نظری قادر به جایدادن اکثر کاراکترهای زبان‌های بین المللی بود. |
| This new charset was first known as the Universal Character Set (UCS), and later standardized as Unicode. |
این مجموعه کاراکتر جدید برای اولین بار با نام مجموعه کاراکتر جهانی (UCS) شناخته شده بود، و بعدها به عنوان یونیکد استانداردسازی شد. |
| However, after the first versions of the Unicode standard it became clear that 65,535 (216) characters would still not be enough to represent every character from all scripts in existence, so the standard was amended to add sixteen supplementary planes of 65,536 characters each, thus bringing the total number of representable code points to 1,114,112. |
با این حال، پس از نسخه‌های اولیه استاندارد یونیکد، معلوم شد که 65535 (216) کاراکتر هنوز هم به اندازه کافی برای نمایش همه کاراکترهای همه رسم‌الخطهای موجود کافی نیست بنابراین استاندارد اصلاح شد و شانزده مجموعه مکمل هر یک از 65،536 کاراکتر داشتند اضافه شود و در نتیجه تعداد کل کدهای قابل ارایه به 1,114,112 رسید. |
| To this date, less than 10% of that space is in use. |
تا به امروز کمتر از 10٪ این فضا استفاده شده است. |
