| La première définition repose sur la description du récit comme un type de représentation organisant deux niveaux de séquentialité. |
Ο πρώτος ορισμός βασίζεται πάνω στην περιγραφή του διηγήματος σαν ένας τύπος αναπαράστασης που οργανώνει δυο επίπεδα διαδοχικότητας. |
| Ainsi, pour Emma Kafalenos, le récit est la « représentation séquentielle d’événements séquentiels, fictionnels ou autres, dans n’importe quel medium ». |
Έτσι, για την Emma Kafalenos, το διήγημα είναι η ''διαδοχική αναπαράσταση διαδοχικών γεγονότων, φανταστικών ή άλλων τινών, με οποιοδήποτε μέσον''. |
| Cette définition insiste à la fois sur la grande variété des supports du récit et sur l’importance de tenir compte d’un double niveau de séquentialité propre à toute narration, niveaux désignés, suivant les terminologies, par les termes « histoire-récit », ou « raconté-racontant », ou « fabula-sujet ». |
Αυτός ο ορισμός δίνει βαρύτητα ταυτόχρονα στη μεγάλη ποικιλία της διήγησης αλλά και στη σημασία του να υπολογίζει κανείς το διπλό επίπεδο της διαδοχικότητας κατάλληλο σε κάθε διήγηση, επίπεδα καθορισμένα, σύμφωνα με την ορολογία, από τους όρους ''ιστορία-διήγημα'', ή ''αφηγηθέν-αφηγητής'', ή ''μυθοπλασία-υποκείμενο''. |
| En outre, si l’on associe souvent le récit à ses manifestations littéraires ou romanesques, il est important de ne pas réduire sa portée aux seules productions écrites et fictionnelles. |
Ωστόσο, αν συνδέσει κανείς συχνά το διήγημα με τις λογοτεχνικές ή μυθιστορηματικές του εκφράσεις, έχει μεγάλη σημασία να μην περιορίσει το πεδίο του μόνο στις γραπτές και φανταστικές αποδόσεις. |
| « C’est d’abord une variété prodigieuse de genres, eux-mêmes distribués entre des substances différentes, comme si toute matière était bonne à l’homme pour lui confier ses récits : le récit peut être supporté par le langage articulé, oral ou écrit, par l’image, fixe ou mobile, par le geste et par le mélange ordonné de toutes ces substances ; il est présent dans le mythe, la légende, la fable, le conte, la nouvelle, l’épopée, l’histoire, la tragédie, le drame, la comédie, la pantomime, le tableau peint (que l’on pense à la Sainte-Ursule de Carpaccio), le vitrail, le cinéma, les comics, le fait divers, la conversation. » |
''Είναι κατ' αρχάς μία καταπληκτική ποικιλία ειδών, διαμοιρασμένα αυτά καθαυτά ανάμεσα σε διαφορετικά νοηματικά υλικά, λες και κάθε εκφραστικό μέσο ήταν κατάλληλο για τον άνθρωπο για να του εμπιστευτεί τις διηγήσεις του: η διήγηση μπορεί να υποστηριχτεί μέσα από τον εκπεφρασμένο λόγο, προφορικό ή γραπτό, μέσα από την εικόνα, σταθερή ή κινούμενη, από την κίνηση και από την συντονισμένη μίξη όλων αυτών των νοηματικών υλικών¨ είναι παρούσα μέσα στο μύθο, την λεζάντα, την ιστορία με ηθικό δίδαγμα, το παραμύθι, τη νουβέλα, την εποποιΐα, την ιστορία, τη τραγωδία, το δράμα, τη κωμωδία, τη παντομίμα, το πίνακα ζωγραφικής (ακόμα κι αν σκέφτεται κανείς την Αγία Ούρσουλα του Carpaccio), τον υαλοπίνακα, το κινηματογράφο, τα κλασικά εικονογραφημένα, τα καθημερινά δρώμενα, τη συζήτηση.'' |
| La deuxième définition, adoptant un point de vue pragmatique, les définitions du récit mettent l'accent sur l’acceptabilité de la représentation dans un contexte interactif. |
Όσον αφορά το δεύτερο επίπεδο του ορισμού διήγησης, που υιοθετεί μία πραγματιστική θεώρηση, οι προσδιορισμοί της διήγησης δίνουν έμφαση στην αποδοχή της αναπαράστασης μέσα σε ένα διαδραστικό γενικό πλαίσιο. |
| Ainsi, quand nous lisons une notice de montage ou une recette de cuisine, nous sommes bien confrontés à la représentation séquentielle d'une séquence d'actions, et pourtant nous ne considérons pas ces textes comme des récits à proprement parler. |
Έτσι λοιπόν, όταν διαβάζουμε μία οδηγία συναρμολόγησης ή μία συνταγή μαγειρικής, βρισκόμαστε κάλλιστα αντιμέτωποι με μία διαδοχική αναπαράσταση μίας αλληλουχίας πράξεων, και παρ' όλα αυτά δεν θεωρούμε αυτά τα κείμενα σαν διηγήσεις καθαρώς ειπείν. |
| Sur ce dernier point, la « racontabilité » (tellability) du récit dépendrait, en dehors de facteurs purement contextuels et culturels, de facteurs déterminant une forme spécifique de l’histoire racontée ou de sa représentation. |
Πάνω σ' αυτό το τελευταίο σημείο, η ''αφηγηματικότητα'' (tellability, στην Αγγλική) της διήγησης θα εξαρτιόταν, εκτός από τους καθαρά περιβαλλοντικούς και πολιτιστικούς συντελεστές, από παράγοντες που καθορίζουν το εξειδικευμένο σχήμα της ιστορίας υπό αφήγηση ή της αναπαράστασής της. |
| Les approches cognitivistes insistent sur l’importance de la rupture (breach) d’une régularité (canonicity) qui aurait pour fonction de nouer la séquence actionnelle (complication) et de fonder sa racontabilité (tellability). |
Οι εμπειρικές προσεγγίσεις εμμένουν στο να προσδίδουν σημαντικό ρόλο στην αποκοπή (breach, ρωγμή, παραβίαση, στην Αγγλική) μιας κανονικότητας (canonicity) που θα είχε σαν λειτουργία να συνενώσει την συχνότητα των ενεργειών (πολυπλοκότητα) και να δημιουργήσει την αφηγηματικότητά της (tellability). |
