| Atoms, the smallest particles of matter that retain the properties of the matter, are made of protons, electrons, and neutrons. |
اتمها ریزترین ذرات ماده هستند که خواص ماده را در خود جای داده و از پروتونها و الکترون ها و نوترونها تشکیل شده اند |
| Protons have a positive charge, Electrons have a negative charge that cancels the proton's positive charge. |
پروتون ها دارای بار مثبت هستند و الکترونها، با بار منفی خود، آنها را خنثی می سازند |
| Neutrons are particles that are similar to a proton but have a neutral charge. |
نترون ها به ذرات پروتونی شباهت دارند و فقط از حیٍث بار خنثی می باشند. |
| There are no differences between positive and negative charges except that particles with the same charge repel each other and particles with opposite charges attract each other. |
تفاوتی بین بار منفی و مثبت وجود ندارد و کافیست بدانیم که بارهای همسان یکدیگر را دفع و، بارهای مخالف، یکدیگر را جذب می کنند |
| If a solitary positive proton and negative electron are placed near each other they will come together to form a hydrogen atom. |
در صورت پیوند یک پروتون مثبت با یک الکترون منفی، یک اتم هدروژن تولید می شود |
| This repulsion and attraction (force between stationary charged particles) is known as the Electrostatic Force and extends theoretically to infinity, but is diluted as the distance between particles increases. |
فراییند "جذب" و "دفع" (یا بعبارتی، نیروی ایجاد شده بین ذرات باردار ایستا) را اصلاحاً "نیروی الکترواستاتیک" می نامند که، از لحاظ تئوریک، تا بینهایت ادامه دارد و فقط با فاصله گرفتن ذرات از یکدیگر، از شدت آن کاسته می شود |
| When an atom has one or more missing electrons it is left with a positive charge, and when an atom has at least one extra electron it has a negative charge. |
اتمی که یک یا چند نوترون خود را از دست داده، یک اتم مثبت و اتمی که یک یا چند پروتون خود را از
دست داده، طبیعتاً یک اتم منفی می باشد. |
| Having a positive or a negative charge makes an atom an ion. |
این بارهای مثبت و منفی است که اتم را تبدیل به یون می کند |
| Atoms only gain and lose protons and neutrons through fusion, fission, and radioactive decay. |
اتم ها فقط از طریق امتزاج و انشقاق و تجزیۀ رادیواکتیوی می توانند پروتونها یا نترون های خود را از دست بدهند |
| Although atoms are made of many particles and objects are made of many atoms, they behave similarly to charged particles in terms of how they repel and attract. |
با وجود اینکه اتمها از ذرات متعدد و اجسام از اتمهای بیشمار تشکیل شده اند، رفتار آنها از حیث "دفع" و "جذب" شبیه بهم است |
| In an atom the protons and neutrons combine to form a tightly bound nucleus. |
پروتونها و نترونها ی موجود در داخل اتم با یکدیگر ترکیب و هستۀ متراکم اتم را شکل می دهند |
| This nucleus is surrounded by a vast cloud of electrons circling it at a distance but held near the protons by electromagnetic attraction (the electrostatic force discussed earlier). |
هسته با ابر الکترونی وسیعی احاطه شده است. ابری که تحت تأثیر جاذبۀ الکترومغناطیسی، در مجاورت پروتونها قرار می گیرد |
| The cloud exists as a series of overlapping shells / bands in which the inner valence bands are filled with electrons and are tightly bound to the atom. |
این ابر بصورت لایه یا نوارهای روی هم افتاده ای است که نوارهای والانسی داخلی آنرا الکترونهای چسبیده به اتم تشکیل می دهد |
| The outer conduction bands contain no electrons except those that have accelerated to the conduction bands by gaining energy. |
الکترونها تنها در صورت شتاب گرفتن، یا بعبارتی "افزایش انرژی"، به لایه های رسانایی بیرونی نفوذ می کنند |
| With enough energy an electron will escape an atom (compare with the escape velocity of a space rocket). |
الکترون، در صورت برخوردار شدن از انرژی کافی، می تواند از اتم رها شود (درست شبیه به فرایند گریزتندی در پرتابه های فضایی) |
| When an electron in the conduction band decelerates and falls to another conduction band or the valence band a photon is emitted. |
هر بار که یک الکترون شتاب خود را از دست داده و به لایۀ رسانه ای پایین تر یا لایه های والانسی داخلی سقوط می کند، یک فوتون ساطع می شود |
| This is known as the photoelectric effect. |
این را اصطلاحاً "تأثیر فتوالکتریکی" می گویند |
