| داروهای ژنتیکی برای درمان بیماری¬های ناشی از نقص¬های کروموزومی چندین دهه است که توسط محققین مورد استفاده قرار می¬گیرد. |
Researchers have been using genetic drugs for the treatment of diseases caused by chromosomal defects for decades. |
| موضوع اصلی تحقیقات در این حوزه که به ژن درمانی شناخته شده است جستجوی دستیابی به روش¬های تحویل ایمن، موثر و قابل کنترل است. |
The main subject of research in this field, known as gene therapy, has been the search for safe, effective and controllable delivery methods. |
| وکتورهای ویروسی بویژه وکتورهای ادنوویروس، رتروویروس، لنتی ویروس که از سال 1990 برای ژن درمانی مورد استفاده قرار گرفتند کارایی¬های انتقال بالایی را نشان می¬دادند اما مسائل مرتبط با ایمنی استفاده از این وکتورها را با مشکل روبرو ساخت و توجه محققین را به استفاده از سیستم¬های تحویل جایگزین سوق داد. |
Viral vectors, in particular, adenoviral, retroviral, and lentiviral vectors that have been in use for gene therapy since 1990 have shown a high transmission efficiency, but safety issues associated with the use of these vectors led researchers to consider alternative delivery systems. |
| با ورود نانوتکنولوژی و امکان بهبود ویژگی¬های نانومواد دسته¬ی دیگری از حامل¬های تحویل که به وکتورهای غیرویروسی(سنتزی) شناخته¬می¬شوند مورد توجه قرار گرفتند. |
With the advent of nanotechnology and the possibility to improve the characteristics of nanomaterials, other sets of delivery carriers known as non-viral (synthesized) vectors were introduced. |
| این وکتورها که با جاذبه¬های الکتروساتیک به DNA یا RNA وصل می¬شوند مواد ژنتیکی را فشرده، حفاظت و به درون سلول وارد می¬نمایند. |
These vectors that attach to DNA or RNA by electrostatic force, could compress, protect and deliver genetic material into cells. |
| وکتور مورد نظر برای انجام چنین کارهایی باید دارای ویژگی¬هایی مثل بار مثبت سطحی کافی، زیست¬سازگاری و ظرفیت بافری بالا برای ورود به سلول و رهاسازی محموله¬مورد نظر باشد. |
To be able to perform such tasks, vectors should have proper features such as a positively charged surface, biocompatibility, and high buffering capacity to enter the cell and release the desired cargo. |
| در میان وکتورهای غیرویروسی لیپیدها و پلیمرها مکررا به عنوان معرف ترنسفکشن مورد استفاده قرار می¬گیرند. |
Among non-viral vectors, lipids and polymers are frequently used for transfection. |
| پلیمرهای کاتیونی که دارای آمین¬های نوع اول، دوم، سوم، چهارم و گروههای با بارمثبت دیگری مثل آمیدها هستند ویژگی¬های مود نیاز یک وکتورر را دارند. |
Cationic polymers that contain first, second, third, or fourth amins or/and positively charged groups such as amides, have the required characteristics to play the role of a vector. |
| از جمله این پلیمرها می¬توان پلی اتیلن ایمین، پلی لیزین و پلی¬آمیدوآمین¬ها را نام برد. |
Among these polymers, polyethyleneimine, poly-L-lysine, and poly-amidoamine can be named. |
| در این میان مسئله¬ی بعدی که در انتخاب یک وکتور باید به آن پرداخته شود زیست سازگاری است در میان وکتورهایی که تاکنون به عنوان معرف ترنسفکشن مورد استفاده قرار گرفتند دندریمرهای پلی¬آمیدوآمین کمترین میزان سمیت و بالاترین زست سازگاری را نشان می¬دهند. |
The next issue that must be addressed in selecting a vector is its biocompatibility. |
| دندریمرها می¬توانند کمپلکس¬های قابل حل و پایداری با DNA برقرار کنند و همچنین مزیت دیگز آنها این است که رنج غلظتی گسترده¬ای بین ترنسفکشن و سمیت آنها وجود دارد. |
Dendrimers can make soluble and stable complexes with DNA. |
